Wandelen, rotsbeklimmen, kanoën en meer

Ha lezers,

Het is een tijdje geleden dat ik een stuk heb geschreven, maar dat kwam omdat ik mijn weekenden vol had gepland met onder andere wandelen, wall climbing, kanoën en mijn verjaardag vieren en vanaf 6 feb tot en met 19 feb had ik elke week een tentamen dus ik moest ook even heel serieus aan de bak doordeweeks, want het zijn niet de makkelijkste vakken die ik heb uitgekozen. Het vorige verslag eindigde op 27 januari, dus ik zal jullie op de hoogte stellen van alles wat ik in de tussentijd heb uitgevreten hier in Tucson en omgeving.

Omdat sinds 27 januari al wat meer ben gewend aan het leven in Tucson zal ik eerst wat meer vertellen over de plaatsen waar ik het meeste kom en met mensen wie ik het meeste omga. De weg van mijn appartement naar campus is een lange drukke (slechte) weg (6th street). Via 6th street is het 20 minuten fietsen naar campus. Als ik ’s morgens mijn appartement verlaat is het zo’n 4 graden Celsius. Over het algemeen fiets ik dan in korte broek en goeie trui naar campus, want rond 10-11 uur is het al zo’n 25 graden en de laatste week lopen de temperaturen zeker op rond 30-35 graden gedurende de dag. Voor mij prima weer om in een hemd en korte broek te lopen, maar daar denken de lokale mensen anders over. De meeste mensen zitten in de college zalen met lange broek en trui of blouse met lange mouwen. Ik voel me dan ook vaak net iets te zomers om in mijn korte broek en hemd in de college zaal te gaan zitten. Daarom neem ik vaak maar een dun T-shirt met lange mouwen mee om in de college zalen aan te doen om niet heel erg op te vallen tussen de ‘lokale mensen’. In de namiddag rond 4-5 uur koelt het ineens weer enorm af zodat het tussen 8-10 uur weer goed koud is (de afgelopen week koelt het ’s avonds overigens al minder af). Op dagen dat het 30-35 graden is zie je toch wel een enkeling naar het zwembad trekken bij mijn appartement, maar niet veel, want voor de meeste mensen is het nog ‘te koud’.

Maar we waren op 6th street. Vanaf 6th street kun je de campus oprijden die qua oppervlak denk ik bijna zo groot is als berkel-enschot. Het is dus goed dat ik een fiets heb om over de campus te fietsen. Vanaf het centrum van de campus loopt University boulevard. Een straat met een zooi kroegen en winkels. Bij een van de kroegen op University boulevard heb ik al een kortingskaart gekregen, omdat ze me er al herkennen. Daar ben ik dan ook wel al enkele keren meer geweest ;) De kroeg heet expresso art en voor de mensen die bekend zijn in Tilburg: het is een soort van hippie/hippe versie van Kandinsky. In bijna geen enkele kroeg hier in Tucson heb je echt goed bier, maar in de kroeg verkopen ze Belgisch bier, dus dat is sowieso goed. Verder hebben ze schaakborden aan de voorkant in de kroeg en aan de achterkant is een bar met relaxte zitplaatsen, waar de meeste mensen een pilske drinken en waterpijp roken.

Als je op de University boulevard een stukje naar het westen fietst komt je op 4th avenue uit. Een straat met een hoop vintage winkels en kroegen. Ik ben hier ook een keer naar de kroegen geweest, maar deze bevielen met wat minder goed als die op University boulevard, waar het gehalte aan studenten hoger ligt dan op 4th avenue. Iets ten noorden van de campus loopt speedway boulevard (loopt van west naar oost). Als je deze helemaal van west naar oost met een bus pakt of fietst komt je bij sabino canyon road wat dichtbij het begin punt van de wandelroutes is in sabino canyon.

Als je van west naar oost door Tucson wil rijden, doe je er zeker 60 tot 90 minuten over. Zo krijg je een beetje een idee hoe groot Tucson is. Er wonen zo’n 1.000.000 mensen. Alles is heel ver uit elkaar gebouwd in Tucson, wat denk ik in de meeste Amerikaanse steden is. Waar je in Tilburg veel te voet kan doen of op de fiets, heb je hier voor de meeste dingen wel echt een auto nodig. Dit maakt mijn ‘bereik’ met de fiets (en bus) in Tucson relatief klein. Dat houdt in 6th street om naar school te gaan en ook de supermarkten zitten op 6th street, 4th avenue voor wat andere winkels, kroegen en restaurants, University boulevard voor meer studenten kroegen, winkels en restaurants en de campus. En verder maak ik gebruik van meerijden met vrienden hier in de auto ;).

27 januari t/m 2 februari

De week was de laatste week voor de eerste tentamens zouden starten. Maar normaal heb ik gedurende de week op campus genoeg tijd om opdrachten te maken en te leren voor de tentamens. Dat houdt in dat ik ’s avonds en tijdens het weekend tijd heb voor andere dingen als school ;) Op dinsdag en donderdag heb ik elke week van 8 tot 5 colleges met lange pauzes er tussenin, waarin ik vaak alle opdrachten kan maken voor die week en genoeg tijd heb om ook al te leren voor tentamens. Heel veel andere internationale studenten zeiken dat het allemaal moeilijk en veel werk is, waardoor ze zelfs in het weekend vaak nog aan school werken, maar ik kan vaak alles af krijgen tussen maandag en donderdag, zodat ik vrijdag, zaterdag en zondag helemaal niks hoef te doen aan school. Ideaal om te wandelen, rots te belklimmen of andere dingen te doen. ;)

Maar dit wil natuurlijk nog niet zeggen dat ik buiten mijn verplichte colleges, opdrachten en tentamens niks doe gerelateerd aan psychologie en/of cognitieve neurowetenschap. Vanaf 27 januari is een ‘science lecture series’ gestart op de U of A (University of Arizona). Elk jaar heeft de U of A een science lecture serie op een bepaald onderzoeksgebied. Dit jaar: ‘the evolving brain’ met bekende wetenschappers in het gebied van cognitieve neurowetenschap. En de lezingen zijn gratis, jeuj . Ik ben dus op maandag avond naar de lezing gegaan en de eerste lezing ging over de oorsprong van neuronen en over een gemeenschappelijke oorsprong van het zenuwstelsel in organismen. De conclusie van de lezing: alle organismen met complexe zenuwstelsels stammen uiteindelijk af van een worm waarvan ik de naam niet meer weet. Met andere woorden ons zenuwstelsel is geëvalueerd uit een worm. Leuk om te weten ;) De lezing werd gegeven door een professor uit de UK die toevallig ook de colleges geeft in een van de vakken die ik volg, namelijk: Animal Brains, Signals, Sex, and Social Behaviors.

Tot nu toe heb ik eigenlijk twee groepen met mensen waar ik het meeste mee omga. In de ene groep zitten bijna alleen studenten die in Tucson zijn voor een international exchange. Bestaande uit studenten uit Europa: zweden, Spanje, Slowakije en studenten uit Mexico. De andere groep bestaat uit mensen die hier al langer in Tucson wonen/werken/studeren maar voor het grootste gedeelte uit andere landen komen: zoals Mexico, Canada, Colombia, Italië en Frankrijk. Ik was deze week twee keer uit eten geweest, omdat van een iemand de ouders uit colombia over kwamen. We hebben toen met de hele groep sushi gegeten. En de andere keer dat ik uit eten was geweest was voor de verjaardag van Brigitte. Gelukkig is uit eten gaan hier helemaal niet duur vergeleken met Nederland (en dan heb ik het niet over fastfood). Je kunt hier in een happy hour uit eten gaan (en een happy hour heeft niet alleen betrekking op drank zoals in Nederland op de meeste plekken), maar ook op eten.

Vrijdag was de eerste meeting van de ‘buddy program’. Ik had me ingeschreven voor de ‘buddy program’ voordat ik naar Tucson kwam. In het ‘buddy program’ wordt je gekoppeld aan een of twee lokale studenten uit Tucson. Zoals ik volgens mij al eerder had geschreven was een van mijn ‘buddy’s’ Jozek, en Jozek kende ik al vanaf de eerste week dat ik in Tucson was. Dat hij aan mij was gekoppeld voor het buddy program was dus puur toeval. De andere buddy heet Manuel. Hij heeft me al enkele keren gemaild en gesmst, maar na mijn reactie laat hij continu een hele tijd niks van zich horen dus ik denk dat ik hem niet meer zal ontmoeten. Uiteindelijk waren we die vrijdag avond op een huisfeest beland van een Amerikaanse gast die rugbyt bij de U of A. Omdat het vrijdag nog al laat was geworden, heb ik zaterdag niet veel uitgevoerd. Maar zondag ben ik weer gaan rots beklimmen ergens op mount lemmon. Vanaf een parkeerplaats waren we eerst een stuk de berg opgelopen. We waren daar als eerste begonnen met klimmen in de schaduw. Uiteindelijk bleek dit toch te koud, omdat de rosten ijskoud waren in de schaduw. Na een beklimming had je dan zo’n 15 minuten nodig om je handen weer op te warmen, omdat je anders geen gevoel had in je vingers van de koude rotsen. En gevoel in je vingers hebben is toch wel essentieel bij rots beklimmen. We waren daarom naar beneden gelopen, naar een dal waar ook een klim plaats was, genaamd: prison camp. Dit was een mooie plaats in de zon, waar we dan ook de rest van de dag waren gebleven.

3 februari tot 9 februari

Deze week was mijn verjaardag  Op mijn verjaardag zelf (5 feb) ben ik met een aantal mensen naar een Italiaans restaurant geweest op 4th avenue. Aan het einde kreeg ik een klein verjaardag taartje met een kaarsje van het restaurant zelf, dat was wel lache. 6 februari had ik mijn eerste tentamen om 8 uur ’s ochtends, dus had ik het 5 februari niet heel laat gemaakt. Het eerste tentamen was van moleculaire cel biologie. Voor dit tentamen had ik omgerekend een 9,7 (ik doe dus ook nog wel wat anders dan alleen leuke dingen ;). 7 februari had ik vrij en ben ik weer gaan wandelen in sabino canyon. Deze keer had ik de Blacketts Ridge trail gelopen. Deze wandelroute ging over een bergkam naar de een uitzichtpunt. Het was niet heel lang lopen, heen en terug was maar 5 uur. Dit was tot nu toe een van de mooiste wandelingen die ik had gemaakt (zie facebook voor foto’s). De volgende dag op zaterdag ben ik met een aantal mensen naar Picacho peak gegaan. Dit was een uur rijden naar het noorden vanaf Tucson. Dit was echt een toeristische plaats. Het was letterlijk op sommige momenten file lopen naar de top van de berg. Normaal houd ik niet zo van te toeristische plekken, maar deze wandeling was wel heel gaaf. Op veel plekken was het zo stijl dat je touwen moest gebruiken die aan de rotsen waren gemonteerd. Dat maakte de wandeling wel wat spectaculairder.

’s Avonds had ik een hoop mensen uitgenodigd om naar mijn appartement te komen om mijn verjaardag te vieren. Uiteindelijk waren er denk ik zo’n 20 man gekomen, dus dat was wel gezellig. Jozek had een verjaardagstaart meegenomen die ik van heel dichtbij mocht bekijken ;).

De dag erna, op zondag, ben ik ’s avonds naar een basketbal wedstrijd van de wildcats geweest. Toen ik net was aangekomen had ik nog net een kaartje kunnen bemachtigen voordat alles voor de rest van het seizoen was uitverkocht. De wildcats moesten vandaag tegen Oregon state University basketballen. Heel het stadion zat ram vol en ik zat in de bovenste ring (omdat ik natuurlijk het goedkoopste kaartje had gekocht). De wedstrijd was echt een op en top Amerikaans gebeuren. Wel lache om een keer te zien. Natuurlijk waren er cheerleaders, maar ook een orkest die continu in time-outs en dode spelmomenten begonnen te spelen en zingen. Verder waren er een soort kleine luchtballonnen in het stadion voor reclame en werd er in de time-out zelfs een honden sprint gehouden.

Veel mensen hebben aan me gevraagd of ik de Olympische spelen een beetje volg hier in Tucson. Het antwoord is nee; ik heb nog niets van de Olympische spelen gezien. Schijnbaar is in heel Amerika de Olympische spelen niet zo populair. Je ziet overal college sports op tv, maar de Olympische spelen leeft hier helemaal niet.

10 februari tot en met 16 februari

Deze week had ik een tentamen van fundamentals in cognitive en neuroscience. Hier had ik uiteindelijk omgerekend een 9 voor. Gedurende de week had ik niet zo heel veel boeiende dingen gedaan als aan school werken. Maandag avond was ik nog naar expresso art geweest (die kroeg op University boulevard). Woensdag avond had ik een pre-meeting voor de kano trip voor het komende weekend. In deze pre-meeting werd verteld wat we konden verwachten, wat we mee moesten nemen en konden we elkaar alvast leren kennen. Het was een groep van zo’n 10 man met leiding. 3 studenten uit Singapore, 2 gasten uit California die nu aan de U of A studeren, een studente uit Australië, nog 2 uit mensen uit Tuscon zelf, nog 1 gast uit China en dan de leiding zelf. Na de meeting was ik nog ergens gaan eten met de 2 gasten uit California en een vrouwtje uit Australië die in dezelfde dorm wonen. Donderdag avond had ik nog met Jozek, Abdel en Carlo ‘card against humanity’ gespeeld. Das een kaart spelletje wat wel lache is.

Kanoën in Chocolate mountains; California

Vrijdag moesten we om half verzamelen bij de rec center van de U of A in het gedeelte van outdoor adventures. Eerst moesten we onze ‘persoonlijke spullen’, waaronder slaap matje, slaapzak, lamp voor op je hoofd, tent, etc, in een ‘dryback’. Dit was een grote waterdichte zak die uiteindelijk meegenomen kon worden in de kano’s. Hierna moesten we alle kano’s, dry back’s en jerrycans met water (zo’n 100 – 150 liter water, want je moet wel genoeg drinken in de hitte ;) in de aanhanger gooien. Om 2 uur, half 3 gingen we op weg richting de grens van Arizona en California. Het was een ritje van zo’n 5,5 uur. We kwamen aan op de camping waar we de eerste nacht zouden overnachten toen het al donker was. De volgende dag zouden we om half 5 (Arizona tijd, want er was tijdverschil met California) opstaan. De volgende dag kregen we eerst ’s ochtends wat instructies over kanoën, veiligheid etc. Rond 9 uur zijn we de rivier op gegaan. De rivier waar we doorheen gingen met de kano’s was de Colorado river in de Chocolate mountains. Het was prachtig weer voor een dag kanoën. Continu 30 graden zon. Ook de omgeving was mooi. De chocolate mountains dankt zijn naam aan de kleur van de bergen die bijna de kleur heeft van melk chocolade. Maar dit was niet de enige kleur die je kon zien in de chocolate mountains. In de bergen waren ringen van kleuren te zien. Overheersend was de melk chocola-achtige kleur, maar je had ook gele, groene, rode en witte ringen in de bergen. Na een goede dag kanoën, van 9 uur ’s ochtends tot ongeveer 3-4 uur ’s middags waren we aangemeerd aan een plaats waar een paar picknick tafels waren en 2 toiletten (gaten in de grond). De lampen die je om je hoofd kon doen kwamen goed van pas als je ’s avonds naar de WC moest als de kans groter was dat er ergens een black widow aan het rondzwermen was. Nadat we de tenten hadden opgezet en een goeie bak chili hadden gegeten zijn we met een aantal man een stuk de bergen in gelopen. Uiteindelijk hadden we een super mooi uitzicht over een deel van de chocolate mountains en de Colorado river. De volgende dag zijn we weer rond 9 uur de rivier. ’s Morgens was het wat bewolkt, maar in de middag trok het weer open en was het weer een mooie dag met 30 graden en zon. De 2de dag was qua landschap bijna hetzelfde als de 1ste dag. Alleen de bergen om de Colorado river heen de 2de dag waren wat lager. Rond 2 uur kwamen we aan bij het eind punt en na alles in te hebben geladen in de aanhanger zijn we de trip van 5,5 uur terug gaan maken naar Tucson. Rond 9 uur kwamen we aan bij de rec center of de U of A en moesten we eerst alles opruimen wat we tijdens de trip hadden gebruikt. Al met al een geslaagd weekend en een hoop mensen leren kennen. Ik ben tijdens de Kano trip het meeste omgegaan met Lucy, Sean en Robert. Lucy komt uit Australië, en Sean en Robert beide uit California. Sean uit de buurt van San Diego en Robert uit de buurt van Los Angeles (orange county). Robert had me aangeboden om komend weekend mee te gaan naar California (orange county). Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen. Dus komend weekend wordt een trip naar California. En het mooie is dat de vriendin van Robert een surfer is en al haar vrienden ook dus ze hebben ook wetsuits en een surfplank te leen voor mij. Dat wordt dus komend weekend surfen aan de stranden van California . Komende vrijdag vertrekken we in een goede sportwagen van Robert (volgens mij hoeft hij over geld niet te klagen). Ik zal een foto van de auto posten op facebook ;). Vrijdag avond kon ik dan gaan stappen met vrienden van Robert in Los Angeles ergens (Robert kan niet mee, want is nog geen 21). Zaterdag wordt een surf dagje en zondag gaan we rond rijden in de buurt van Los Angeles. Robert laat me dan alle mooie plekken zien in de buurt van Los Angeles, wat volgens Robert (en vele andere) zeker niet het centrum van Los Angeles en Hollywood is (waar alle toeristen naar toegaan). Verder rijden we komende maandag hoogstwaarschijnlijk via San Diego terug naar Tucson, zodat ik San Diego ook nog gezien heb.

Mexicoooooooo mexiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiicoooooooooooo

Jozek heeft me uitgenodigd om in het weekend van 1 en 2 maart met hem mee te gaan naar de stad in Mexico waar hij vandaan komt. Daar kon ik natuurlijk ook geen nee tegen zeggen . Dat wordt dus komend weekend een trip naar California en het weekend erna naar Mexico.

Hij had me gevraagd of ik muziek mee wilde nemen die me aan Mexico doet denken vanuit Nederland. Ik vond het nummer met mixicoooooooooooooooo mexiiiiiiicoooooooo een beetje afgezaagd dus heb ik alsvat maar een nummer van BZB uitgekozen :P :

http://www.youtube.com/watch?v=3dW1eSkgH7o

dit is voor de liefhebber ;)

Breaking bad-achtige taferelen

Een aantal weken geleden waren met een aantal man een spelleke aan het doen, toen Jozek door zijn zus werd gebeld die helemaal in paniek was. Ze was alleen thuis in het huis van haar ouders in de stad in Mexico waar Jozek en zijn zus vandaan komen (ik weet de naam even niet meer). Zijn zus was in paniek, omdat er gevechten waren in een drug kartel. De jonge generatie probeerde de oudere generatie over te nemen in die stad, maar dat liet de oudere generatie niet toe, dus waren ze bezig met een afslachting van de jonge generatie. Zijn zus was bang, omdat de mensen van de drugs kartels soms het verkeerde huis binnen lopen (een huis dat niet van iemand is van een drug kartel) en daar ook iedereen overhoop schieten. Uiteindelijk is haar niks overkomen en als ik Jozek mag geloven is rust en vrede teruggekeerd in die stad, zodat we er over twee weken met een gerust hart naartoe kunnen (maar we konden beter niet het nachtleven betreden want dat was volgens Jozek een van de plaatsen waar je gemakkelijk een mes tussen je ribben kan terugvinden na een avond stappen, wat minder gezellig dus) Ik vond het hele verhaal nog al een hoog breaking bad-achtig gehalte hebben, vandaar dat ik het even vermeld.

Het plan voor het weekend als we naar Mexico gaan is, dat we eerst Tombstone bezoeken voordat we de grens overgaan naar Mexico. Tombstone is een oud western dorp met saloons, zoals je ze in de cowboy films ziet. Ik ben dus benieuwd. Vandaag heb ik in ieder geval het papierwerk al geregeld om in het weekend van 1 en 2 maart naar Mexico te kunnen.

En dan is het 3 maart en dan komt Lisa aan in Phoenix, Jeeej !   Waarna hoogst waarschijnlijk nog meer afgereisd gaat worden. Dus komende tijd zal ik veel foto’s op facebook posten.

Tot de volgende keer maar weer.